- Inwoner
- Zorg en ondersteuning
- Meldpunt psychische zorg
Meldpunt psychische zorg
Denkt u dat iemand psychische hulp nodig heeft? U kunt dan een melding doen. Hieronder leest u in welke situaties u kunt melden, hoe het werkt en waarom melden zo belangrijk is.
In welke situaties kunt u melden?
U belt 140492 als u iemand kent of ziet die verward gedrag laat zien. Soms leidt iemands gedrag tot overlast of nadeel voor hemzelf of voor een ander. Daar kan diegene zelf vaak helemaal niets aan doen. Denkt u dat iemand (verplichte) ggz zorg nodig heeft? Maak, eventueel anoniem, een melding bij ons. Is er sprake van een directe crisis? Dan belt u niet het meldpunt, maar 112. Maakt u zich zorgen om iemand met zelfmoordgedachten? Bel dan 113.
Hoe werkt het?
- U belt 14 0492, optie 2 om een melding te doen. U kunt anoniem blijven voor de persoon waarvoor u belt. Wij hebben uw naam wel nodig om de melding te maken. Deze houden we, als u dat wilt, verder geheim.
- U vertelt over uw zorgen.
- Na uw melding onderzoeken we of en welke hulp nodig is. Dit noemen we een verkennend onderzoek.
- Als hulp nodig is, proberen we dit vrijwillig in te zetten. Alleen als het niet anders kan wordt verplichte zorg aangevraagd. Dit is als iemands gedrag ernstig nadeel voor hem of een ander veroorzaakt. We kijken altijd welke aanpak het beste past, het is maatwerk. Verplichte zorg wil niet zeggen dat iemand altijd wordt opgenomen; het kan ook zijn dat zorg thuis wordt ingezet.
Waarom is melden belangrijk?
Door te melden kunnen we iemand en zijn omgeving helpen. Familie, vrienden of buren merken vaak als eerste dat het niet goed met iemand gaat. Het is belangrijk om dit te melden voordat de situatie erger wordt. Degene om wie het gaat, kan dan zo snel mogelijk hulp krijgen.
Verplichte zorg is een laatste redmiddel. Dit wordt alleen ingezet als vrijwillige zorg niet meer kan. Bij een mogelijk vervolgtraject op een melding hebben degene om wie het gaat en hun familie meer inspraak. Zij beslissen mee hoe de zorg en ondersteuning eruit gaat zien. Ook wordt meer samen gekeken naar wat iemand nodig heeft om deel te nemen aan het maatschappelijk leven, zoals werk en inkomen.